Onlangs zag ik een –vond ik –bloedstollend spannend filmpje op Youtube: een kat is beland bij een vijver waarin krokodillen zitten. Het zal bij een dierentuin zijn, want de krokodil wordt gevoerd met kipen je hoort mensen op de achtergrond. De kat heeft ook trek in die kip en probeert de krokodil te verjagen. Als je het ziet, voel je: de krokodil krijgt vandaag niet alleen kip, maar ook kat op het menu. Ziet dat stomme beest (de kat dus) nu niet dat z’n leven gevaar loopt. Je moet wel een heel positief zelfbeeld hebben –en jezelf zwaar overschatten? –wil je denken dat je als kat zo’n krokodil verjaagt.Een beetje als in dit plaatje:

Dit jaar bestaat de Protestantse Kerk in Nederland 10 jaar. Dat wordt gevierd met een t.v.dienst. En wij starten in wijk Baalder ook weer! Nu is het zo dat er ieder jaar zo’n 60.000 mensen zich uit de landelijke kerk laten uitschrijven. In de burgerlijke gemeente Hardenberg wonen ongeveer 60.000 mensen….. Als ik wel eens aan mensen vertel, dat ik predikant ben –en dat nog mooi vind ook –word ik soms licht meewarig aangekeken: predikant, dat is toch een uitstervend beroep, een levend museumstuk? Vrienden uit mijn generatie kunnen soms weinig meer met kerk en geloof. In mijn familie ben ik één van de weinigen in mijn generatie die nog iets met kerk én geloof doet…. En er dan ook nog in werk. Ik kon wel niet wijs wezen. Kerk,dat is toch iets voor alleen oudere mensen, hopeloos ouderwets en het sterft dus vanzelf uit? Dat houd je niet tegen! Een kat wint het niet vaneen krokodil, denk na!

We zijn met elkaar enthousiast, in onze wijk. Jeugdwerk gaat bloeien en jongeren doen daar aan mee. Met plezier en uit zichzelf. Er zijn zeker mensen die zich laten uitschrijven. Dat is waar. Er zijn ook mensen die (weer)komen kijken en tot hun verrassing merken dat het er laagdrempelig, vrolijk en eigentijds gelovig aan toe gaat. Soms worden ze zelfs lid en laten zich dopen! Er zijn 25+ersdie graag met elkaar praten: over wat er in hun leven gebeurt, over kinderen, banen én over geloven. Er zijn 40+ers die datzelfde doen. En ook de 60+ers doen mee! Misschien hebben we God wel wat in de zeilen en ontdekken we dat kerk en geloof én vooral God nog lang niet museumrijp zijn, maar nog een ongelooflijk (?, zo ongelooflijk is het misschien nou ook weer niet….) levend geheel vormen. Kortom, tegen de trend in voel ik me wel verbonden met die kat en heb ik er gewoon weer zin in én ik heb er vertrouwen in. Dat is een ander woord voor “geloof!”Maar zien waar het ons gaat brengen!

O, ja, wie wil weten hoe het met die krokodil en met name met die kat is afgelopen: