Een verhaal voor kinderen en voor sommige grote mensen over Zacheüs en Jezus en Kleopas

Een verhaal voor kinderen en voor sommige grote mensen over Zacheüs en Jezus en Kleopas

Dag allemaal,
Ik zal me eerst even voorstellen. Ik heet Kleopas. Hier zie je een foto van mij. Samen met mijn vriend Zacheüs. Je kunt wel zien wie wie is: Zacheüs is die kleine en ik ben die grote.
En weet je waar dit is? Dit is bij de boom, waar mijn kleine vriend ooit inzat op die dag dat Jezus bij ons in Jericho op bezoek kwam. Nu wilde Zacheüs vandaag zelf ook wel hier naar toe komen, maar hij kon écht niet. Toen heeft hij mij, zijn vriend Kleopas, gevraagd of ik hier vanochtend over zijn leven en onze vriendschap te vertellen. Ik kon wel én ik vind het best leuk om hier vanochtend bij jullie te zijn.
Zacheüs en ik kennen elkaar al héél lang. Als jongetjes van 6 jaar komen wij in dezelfde groep terecht, groep 3 van de Olijvenhof in Jericho. Hij is altijd al een klein mannetje, de kleinste van de klas. De andere jongens en de meeste meisjes uit de klas, we zijn allemaal groter.
Al vrij snel merken we allemaal dat Zacheüs het slimste jongetje van de klas is. Hij kan al heel snel heel goed lezen. En vooral…., hij kan heel goed rekenen. De tafel van 2 tot en met 10, hij kent ze allemaal al in groep 3!
Hoe kan dat nou precies……? Ik vind dat zo lastig om te zeggen…., maar al vrij snel wordt hij gepest. Niet door iedereen in de klas, maar wel door veel. En, ook al ben ik nu zijn vriend, ik hoor ook bij de pesters. Zijn we op gym, dan gooit één van ons stiekem water in zijn schoenen of we verstoppen zijn schone onderbroek voordat hij moet douchen. Eigenlijk zo flauw…..
We doen het meestal ook zo dat de meesters en de juffen het niet zien en zeggen tegen Zacheüs: pas op…., als je het tegen juf of meester zegt, dan wachten we je op na schooltijd…. En wij, wij zijn groot… en sterk.
Ik schaam me er wel voor om het te zeggen en ik durf het eigenlijk alleen maar te vertellen omdat het later goed is gekomen tussen ons. En nog steeds, we zijn nog steeds dikke vrienden, zoals je ziet.
Als ik van school ga, na groep 8 ga ik direct werken. Dat gaat zo bij ons. Als je niet zo goed kunt leren, dan ga je direct aan het werk. Als 12 jarige jongen leer ik timmeren en huizen bouwen. Zacheüs niet. Die gaat naar een volgende school, het Jordaancollege. Dat komt zo, de stad waar wij wonen, Jericho, ligt vlak bij de Jordaan, de rivier. En daar noemen ze die school naar. Dat komt omdat hij goed kan leren, echt goed kan leren.
Heel lang zien wij elkaar dan niet. Zacheüs leert door, ik word een timmerman. Zacheüs trouwt, ik trouw, we worden allebei grote mensen en wonen in huizen, maar we zien elkaar nooit meer…., totdat op een dag……
Er wordt bij mij hard op de deur gebonsd! Doe eens open!!!!! Ik loop naar de deur toe, mijn vrouw en kinderen zitten in de kamer en daar staat een kleine man. Waar kén ik die toch van? Ik zie dat hij naar mij kijkt en ook denkt: waar kén ik die toch van. En dan gaat hij spreken: hier is Zacheüs, ik kom namens de keizer belasting bij u ophalen. Hoe heet u?
Ik zie het opeens….., Zacheüs….., mijn oude klasgenoot…. Die we vroeger zo hebben gepest. Hij is nog steeds klein…. Ik zeg “Ik ben Kleopas…..,” Ik zíe hem schrikken, Kleopas….! Van vroeger, die sterke jongen. Van vroeger die mij zo gepest heeft. Ik zie hem bang worden…..
En dan opeens dan komt er iets dappers én iets boos op zijn gezicht! Iets van “Kleopas…, ik zal jou eens krijgen……”
En dat doet hij! Hij laat mij heel veel belasting betalen. Zoveel dat ik niet eens genoeg geld heb om eten en drinken voor mijn vrouw en kinderen te kopen. En ook al geen nieuwe kleren. Ik weet zeker, dat hij de helft in zijn eigen zak steekt…… Waarom weet ik dat zeker?
Ik hoor meer verhalen over hem in onze stad Jericho. Ook van meer vrienden en vriendinnen van vroeger van onze Olijvenhof, onze basisschool. Bij heel veel kinderen die nu groot zijn geworden komt Zacheüs belasting ophalen….. Nou heeft hij ons te pakken….. Het lijkt wel alsof hij wraak neemt.
Maar eigenlijk is hij niks opgeschoten…, we hebben nog steeds een hekel aan hem in onze stad, heel veel mensen.
Dat kun je vooral zien op de dag dat Jezus door Jericho trekt. Ja, die Jezus…, we hebben al heel veel over hem gehoord. Het schijnt een heel bijzonder iemand te zijn! Iemand die van God vertelt en dat heel mooi kan doen, vertellen! Maar ook iemand die wonderen doet, mensen helpt…. En op een dag dan is het dus zover….., hij trekt door onze stad! Heel veel mensen staan langs de kant van de weg. Ik ook, samen met mijn vrouw en kinderen. Als ik zo sta te kijken, een beetje verder die straat in, voel ik opeens wat geduw in mijn rug. Iemand probeert voor te dringen. Ik kijk om…., Zacheüs!!!!
O, nee, dat nooit!! Ik laat jou er niet door, smerig klein mannetje, dat ervoor zorgt dat mijn vrouw en kinderen te weinig te eten hebben!!!!! Ik ben nog altijd groot en sterk als timmerman…., jij komt er niet tussen! Ho, wacht eens even…., daar komt Jezus aan!!! Dus dát is nou die Jezus….. Er lopen allemaal mensen om Hem heen, dat zijn misschien wel die vrienden, die discipelen van Hem….. Hij loopt ons voorbij en dan…., dan komt hij bij de boom en hij kijkt omhoog.
Zacheüs…., ik zie jou wel zitten……. Kom er eens uit, vandaag wil Ik bij jou in huis komen, op bezoek.
Há, wat een dom gezicht…… Kleine Zacheüs in de boom…., wij lachen ons allemaal slap…… Moet je ‘m zien zitten!!!! Met een vuurrood hoofd komt Zacheüs uit de boom….. Maar…., hoor ik dat goed…., zie ik dat goed? Gaat die Jezus nu met Zacheüs mee naar huis???? Dat pik ik niet…. Ik begin keihard “Boe, weet u wel wie die Zacheüs is…..” te roepen…… En veel mensen roepen met mij mee “boe, Zacheüs…, boe Zacheüs…..”
Toch gaat Jezus mee met Zacheüs, samen met zijn vrienden…….. En wij…., wij gaan allemaal teleurgesteld naar huis. Wat valt díe man tegen, zeg, die Jezus……. Daar hoef ik dus niks meer mee te maken hebben.
Het is een weekje later. Mijn vrouw en ik zitten in de avond in ons huis als er wordt aangeklopt… Ik doe open, en, jawel, wie staat er voor de deur: Zacheüs…… Mag ik even binnenkomen……, ik heb wat voor jullie……
Het liefst zou ik hem in elkaar slaan, net zoals vroeger op school…. Maar hij staat daar zo.., ja zo zielig, is het dat? Ik laat hem binnen en geef hem een stoel. Kleopas, zegt hij…., ik kom sorry zeggen en jullie geld teruggeven. Ik heb jullie veel te veel belasting laten betalen.
Ik kijk hem aan…, meent hij dit nou? Ja, zegt hij…, weet je dat Jezus vorige week bij mij is geweest. Dat is wel zo’n bijzondere man, dat is God! Die komt van God. Hij liet mij alles vertellen wat ik allemaal heb gedaan, verkeerd heb gedaan. Ik moest er vreselijk van huilen en had zó’n spijt.
Maar hij liet me ook vertellen vroeger van school. Hoe ik zo’n nare tijd heb gehad en hoe de kinderen in de klas mij altijd aan het pesten waren. Daar moest ik ook zó van huilen, ik kon bijna niet ophouden….. Ik vertelde aan Jezus hoe ik eigenlijk wraak aan het nemen was op jullie, op de mensen…., Kleopas…, ook op jou. Want ik was vroeger heel bang voor jou. En ook heel boos…..
En toen zei Jezus: Zacheüs, wat goed dat je dit allemaal vertelt. Jij, kleine man, bent nu zó dapper! God houdt van jou, dat weet ik zeker. Daarom wilde ik vandaag bij jou in jouw huis zijn, om jou te helpen. Jou te laten voelen dat jij er helemaal bij hoort en dat ik jou helemaal zie zitten!
En toen heb ik tegen die Jezus gezegd…., als dat zo is…., dat moet ik nu ook dingen gaan goed maken naar de mensen. Dan mag ik ze niet langer bestelen en pesten door teveel geld van ze te vragen. En nu ben ik op pad gegaan en vanavond ben ik bij jou, bij jullie gekomen om het goed te maken….
En toen werd het stil….. Mijn vrouw, die heet Mirjam, zegt als eerste iets: Zacheüs…., ik vind het heel erg wat je hebt gedaan, maar ik vind je zó dapper, dat je nu hier bent om ons te helpen. En, Mirjam, mijn vrouw zegt nog wat: Kleopas….., misschien moet jij ook sorry zeggen tegen Zacheüs…..
Toen moest ik huilen, grote Kleopas. Want Mirjam heeft gelijk…., toen Zacheüs aan het vertellen ging, over vroeger…, over hoe ik hem toen gepest had en met veel kinderen uit de klas…., toen kreeg ik al verschrikkelijk spijt. Nooit geweten dat dat kleine mannetje zo veel verdriet heeft gehad… Ook door mij……
Op die avond is er wat bijzonders gebeurd, bij mij thuis. Zacheüs en ik hebben elkaar sorry gezegd en elkaar vergeven. En…., we zijn vrienden geworden! Echte vrienden, kameraden. Hij helpt mij met het geld, als er iets in zijn huis te timmeren valt…, dan ga ik bij hem klussen!
En, nog leuker…., iedere zaterdagavond, dan spreken we af hier onder die boom, waar hij ooit inklom toen Jezus kwam…. O ja, die Jezus….., ik vond dat eerst een rare man…., wie gaat er nou bij iemand als Zacheüs naar binnen. Maar die Jezus, die komt van God. Die brengt mensen bij elkaar en bij God. Die Jezus…. Die is zo!!!IMG_2418 (704x1024)

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *

Deze site gebruikt Akismet om spam te verminderen. Bekijk hoe je reactie-gegevens worden verwerkt.