‘Waterbekken of afwateringskanaal’.
Knooi’n: pogingen wat moois van het leven te maken.
Knooi’n is een mooi woord uit het dialect. Er zit veel in. Aan de ene kant iets ontspannends: knutselen. Mijn schoonvader was er een meester in, eindeloos in zijn schuurtje aan het prutsen. En soms kwam er iets geweldig moois uit. Maar prutsen en verprutsen liggen in elkaars verlengde. Soms ging het ook finaal mis en sloeg hij zich op zijn duim, verknooide hij waar hij mee bezig was. Het is net het leven zelf….. We knooi’n wat af als mensen. In deze rubriek gaat het daar telkens opnieuw over….
Aflevering 7: Waterbekken of afwateringskanaal…..
Ik weet nog lang geleden… Mijn moeder sleepte met kolen, die ze schepte in een kolenkit en naar de kolenkachel bracht. Hoe ze groente aan het wecken was en dat dat dagen duurde. Hoe ze met haar handen in een wasmachine die ronddraaide de was schoon kreeg. En hoe er een rolveger was, die letterlijk een voorloper was van de stofzuiger. Het was hard werken. De tijd van een vrouwenhand en een paardentand staan nooit stil. Daarna werd de kolenkachel een gaskachel, het groente bewaren gebeurde of in de koelkast of in een vriezer. Er was een wasmachine en die deed alles zelf. Een stofzuiger was véél makkelijker dan die rolveger. En ik dacht: dat is gaaf. Allemaal apparaten die ervoor zorgen dat je als vrouw (want die deden toen nog het huishouden standaard) meer tijd hebt. Wat zal dat een rust geven, een ontspanning. Niet meer “altijd druk”.
Dat klopt dus niet. Met alle apparatuur van vandaag vinden we nog altijd dat we het druk hebben. Of het zijn. Dat laatste is wel net wat anders: het druk zijn of het druk hebben. Er is het beroemde verhaal van de zussen Martha en Maria die Jezus en zijn vrienden ontvangen. Beiden zijn verantwoordelijk als gastvrouw en Maria heeft de rust in haar lijf om bij Jezus te gaan zitten, Martha schiet in de stress. Ze máákt zich druk, ze is heel druk. Maar ze heeft het niet drukker dan Maria. Ergens zit er bij Martha denk ik iets van “ik ren dus ik ben”. Wat zullen ze van me vinden, als ik het druk heb, dan stel ik wat voor…..
Het is dus misschien eerder een kwestie van levenskunst om je de kop niet gek te laten maken door alles wat moet. Ergens vanuit innerlijke rust leven waardoor je het misschien wel druk hébt, maar het niet bent en je jezelf ook niet druk maakt. In welke tijd dan ook.
Moderne stress….. We zeggen het vaak alsof het iets van onze tijd hebt, waarin er veel eisen worden gesteld aan ons. Ik denk dat die stress van alle tijden is. Van Martha en Maria rond het jaar 30, van mijn moeder en de kolenkit in de jaren 60 van de vorige eeuw. Tot en met de middeleeuwen. De middeleeuwen? Ja, de middeleeuwen. Al een tijdlang gaat de tekst die ik zo ga citeren met me mee. Soms heb je van die teksten waarvan je denkt: wát gaaf! Ik wou dat ik het zelf had geschreven! Niet dus, wel zelf gelezen en ook zo via dit stukje doorgegeven. Maar ook al heb ik het niet zelf geschreven, ik kan het wél zelf proberen zo te doen in het leven van alledag. De tekst komt van een zekere Bernard van Clairveaux. Bernard van watte? Hij is in de middeleeuwen een grootheid in Frankrijk. Sticht een monnikenorde (Cisterciënzers), diverse kloosters, wordt geraadpleegd op het allerhoogste politieke toneel van die dagen. Wil je meer weten, zie bijv: https://nl.wikipedia.org/wiki/Bernardus_van_Clairvaux
Een druk man dus? Ja, hij heeft het druk en hij maakt het zich niet en probeert het ook niet te zijn. Nog los van alles wat hij allemaal op religieus en politiek terrein betekent (ook op gebied van de kruistochten, maar dat is dan weer minder fraai) is hij ook nog een veelschrijver. En uit zijn pen komt deze onderstaande tekst.
Afwateringskanaal of waterbekken
2 / 2
Wees verstandig en maak jezelf tot een waterbekken
en niet tot een afwateringskanaal.
Kijk maar eens naar een afwateringskanaal.
Een afwateringskanaal loost het water
onmiddellijk zodra het water binnenkomt.
Bij een waterbekken is dat anders.
Een waterbekken wacht totdat het geheel vol is.
Dan pas begint een waterbekken over te lopen.
Een waterbekken deelt uit van eigen volheid
terwijl het zelf gevuld blijft.
Liefde vloeit over.
Ze houdt voor zichzelf wat ze zelf nodig heeft.
En wàt ze heeft wil ze in overvloed hebben,
om rijk te kunnen zijn ook voor anderen.
Kijk naar de bron!
Kijk naar de bron zelf van het leven.
Laat eerst jezelf vullen.
Laat daarna wat de bron je nog méér geeft
overvloeien naar anderen.
Liefde stroomt over.
Je leeg laten lopen is niet wat liefde vraagt
Voor wie kun je goed zijn als je voor jezelf slecht bent?
Zie naar de bron van het leven.
Vul eerst jezelf zoveel dat je overvloeit
naar anderen.
Dan zal ik graag genieten van jouw overvloed.
Ik vind dit zó gaaf en geef het graag door. Beter goed geleend dan slecht zelf bedacht.