Komende zondagmiddag ga ik met mijn drie kinderen én schoonzoon naar Groningen. Daar wordt de musical Jesus Christ Superstar uitgevoerd met in de hoofdrol Ted Neeley! Dat is de acteur die in de beroemde film de rol van Jezus speelt. Ik kan daar nu al enorm naar uitzien. Het allermooiste had ik het gevonden als ik mijn vader had kunnen meenemen…..
Het is 1973. Mijn vader is 45 jaar en hij is gereformeerd dominee in Baarn. Het is de tijd dat gereformeerd nog stevig gereformeerd is…. Er is “gedoe” over een nieuwe film, de rockopera Jesus Christ Superstar. Allerlei kerken/mensen zijn in rep en roer: een film over Jezus, Jezus als hippie, ruige muziek over Jezus, gaat het wel over verzoening, is het wel bijbels….. Kortom: angst, bezorgdheid over “komt dit wel goed”. Aan de andere kant zijn er veel – vooral – jongeren die het fantastisch vinden. Ik zie met grote ogen als 11 jarige jongen mijn vader met een koptelefoon op zijn hoofd, liggend op zijn buik en er ligt een elpee op de draaitafel: Jesus Christ Superstar. Ik zie tot mijn verbazing mijn vader licht swingend op zijn buik en zijn benen bewegen op de maat. Tot mijn nog grotere verbazing zie ik dat de weken daarna telkens opnieuw gebeuren. Hij vindt het prachtig! Ik niet…, ik ben 11 en ben er nog wat te jong voor. Die melodie van “Jesus Christ, Superstar…”, die vind ik al wel heel mooi! Hij legt me uit: “het is iets nieuws, veel mensen in de kerk maken zich er zorgen over. Maar ik vind dat je altijd eerst moet kijken wat dat nieuwe is en dan maar moet kijken wat je ervan vindt. Eerst eerlijk kijken, dan pas een mening of misschien een oordeel. En dit vind ik prachtig!”
Ik denk dat hij het van Jezus had, die ergens in Marcus 9 zegt dat “wie niet tegen ons is, is voor ons”. En die ook herhaaldelijk mensen in zijn tijd mensen aanzet tot open nadenken. Het zal daarom bijvoorbeeld wel zijn, dat één van zijn meest beroemde verhalen gaat over een gewonde man, die wordt geholpen door een Samaritaan. Dat zijn in de ogen van Jezus’ Joodse landgenoten écht onbetrouwbare mensen. Voor de mensen in zijn dagen is dat ook iets van “kan dat allemaal wel, komt dat wel goed….? “ Ik denk dat als Jezus het verhaal vandaag zou vertellen hij misschien wel een Moslim zou kiezen als degene die hulp verleent aan de gewonde man.
Hoe ook…, ik ben 15 en zie de dubbelelpee van Jesus Christ Superstar staan in de platenverzameling van mijn ouders en zet ‘m op. Ik ben verkocht! Draai de elpees helemaal grijs, ken alle teksten uit mijn hoofd en omdat ik wat piano kan spelen, probeer ik ook of ik die stukken zélf kan spelen. Vooral het “Gethsemane….”, (https://www.youtube.com/watch?v=I3mFBh2z9sc) ik vind het indrukwekkend en aangrijpend mooi. Als ik veel jaren later in de tuin van Gethsemane zélf ben, komt Ted Neeley en zijn versie als vanzelf in me op….
En dan…, mijn kinderen zijn zo rond 15. Ik probeer ze – uiteraard samen met Gerda – te vertellen over God, geloven…. Ik laat ze ook Jesus Christ Superstar horen en zien….. En…, yés, zij raken ook verkocht! Goh, wat zou het leuk zijn als mijn vader dat nog meegemaakt zou hebben. Och, of het allemaal precies klopt, bijbels gezien, met Jesus Christ Superstar…, dat weet ik nog steeds niet. Maar wie ben ik ook om dat allemaal precies te bepalen, te beoordelen…. Wie niet tegen Ons is…, is voor ons… Ik moet nog altijd denken aan de open houding van mijn vader: ga nou eerst eens zelf kijken, laat je niet leiden door angst, door voor-oordelen….. En bepaal dan zelf wat je er van vindt. Dat geldt wat mij betreft niet alleen voor een musical, maar voor alles wat er in onze samenleving gebeurt. Wees niet te bang, kijk goed om je heen, vorm zélf je mening.
Sing me your songs,
But not for me alone.
Sing out for yourselves,
For you are bless-ed.
There is not one of you
Who can not win the kingdom.
The slow, the suffering,
The quick, the dead.
Hosanna
Hey Sanna Sanna Sanna Hosanna
Hey Sanna Hosanna